Page 60 - Kastamonu Genç Akademi Dergisi 1. Sayı

seviyorsa kötü değil mi?'' demiĢti. Annesi ağzına vurarak onu susturmuĢtu. Demek ki

konuĢmak da doğru değildi. Annesi onun yerine Allah ile konuĢacaktı. Babası askere
gönderirken onun yerine bunları düĢünmüĢtü zaten. ġehit olacaksın demiĢti. Hasan'ın çok

düĢünmesine gerek yoktu. Hasan'ın düĢündüğü tek Ģey devreleriydi. Galiba onları seviyordu.
Hasan'ın tanıdığı ilk duygu buydu. Bu duyguya oldukça yabancıydı. Bu duygunun tadını

annesinden biraz alır gibi olmuĢtu küçükken. Sonra babası annesini gözlerinin önünde ölene
kadar dövünce tadı kaçmıĢtı Hasan'ın. Belki de hiç tadı olmamıĢtır Hasan'ın.

Yıllar hızlı geçiyordu. Hasan'ın tek düĢündüğü Ģey asker arkadaĢları, gerçi artık onlara

kardeĢim diyordu. Hasan güven duygusunu tatmıĢtı. Bir gün operasyon sırasında birkaç
saniye ile ölümden dönmüĢ, buna vesile olan Siirtli yatak arkadaĢı olmuĢtu. Hayatı boyunca

okyanusta yalnız ve batık hisseden Hasan, okyanusun dibinde ayağıyla bir taĢa sağlam

basabilmiĢti sonunda. Adını kardeĢim koyduğu bu duygu ona iyi hissettiriyordu.

YaĢı ilerlemiĢti Hasan'ın. Annesinin onun için vermesi gereken bir karar daha vardı. Hasan

evlenmeliydi, Hasan birini sevmeliydi. Ancak bunu da Hasan yapamazdı. Babası kiminle

evleneceğini seçecek, annesi ise onu sevecekti. Hasan'ın bunu yapmaya hakkı yoktu.

Babası çok yakın dostu ve akrabası olan bir adamı seçmiĢti, Hasan daha çok bu adamla
evlenecekti sanki çünkü evlenene kadar tek gördüğü kiĢi oydu. Annesi de sevmiĢti Hasan

yerine, kızı sevmemiĢti ama annesini sevmiĢti. Kızın ne önemi var ki, Hasan eninde sonunda
severdi çünkü. Hasan'ın baĢka Ģansı yoktu. Hasan'ın baĢka seçimi yoktu.

Çok sevmiĢti Hasan, annesi ilk defa haklı çıkmıĢtı. Annesinin seçtiği o gömlekleri

sevmemiĢti, o ayakkabılardan nefret etmiĢti, o pantolonların bolluğu onu nefret ettiği hacılara
benzetiyordu ama ilk defa annesinin bir seçimini sevmiĢti. Hem de çok sevmiĢti. Hasan'ın

hayatta tek tutunduğu Ģey haline gelmiĢti eĢi. Merve'si. Bu isim Hasan'ın aklından ömrü
boyunca çıkmayacaktı. Hasan artık bir Ģey düĢünüyordu. Hasan bir Ģey hissediyordu. Etiyle

kemiğiyle hissediyordu.

Çok uzun sürmeyecekti bu. Hasan hayatının bir dönüm noktasına daha girecekti. Bir kızı
oluyordu. Hasan ilk defa o zaman korku hissetti. Canını kaybetmekten korkmazdı, parasını

kaybetmekten korkmazdı, zaten onun yerine babası bakardı asker maaĢına. Yolunu

kaybetmekten korkmazdı, zaten bildiği tek yer askeriye ve eviydi. Ancak ilk defa bir Ģeyi
kaybetme korkusu ile sarılmıĢtı. Hayatının en yoğun ve en zor gecesi kızını kollarına

beklediği gecesiydi. Sağ salim gelmiĢti kızı. Elif'i gelmiĢti. Hasan bir duyguyla daha

55