Page 50 - Kastamonu Genç Akademi Dergisi 1. Sayı
P. 50

cisimdir.” Bu durum da var edilmiĢ evrenin bir parçası olur ki, hakiki Öz bütün bunlardan

               uzak olmalıdır fikrine ulaĢır.

                      Cisimlerle evreninin Yaratıcısı arasındaki farkları aramaya devam ederken cisimlerin

               niteliklerinin birbirinden uzak olduğunu keĢfeder. Yani cisimlerin bir eni, boyu ve derinliği
               varken evrenin yaratıcısının bunlardan uzak olduğunu kavrar. “Nitekim taĢ ikiye bölündüğü

               zaman taĢın aĢağıya doğru hareketini zorunlu kılan (yerçekimi) hareket de ikiye bölünür”.

               Buna göre taĢ parçalandığı zaman bütün parçalar aĢağı yönde hareket etmeye devam eder.
               “Cismin sınırlılığı sonluğu kanıtlandığına göre cismin taĢıyacağı niteliklerin de sınırlı olması

               gerekir.” Hay, bütün bu inceleme ve araĢtırmaların sonucunda anlar ki evren o bir tek
               Özne‟nin eseridir.





                      5.     Bölüm: “Yolun Sonu”


                      Hay, edindiği her bilgiyle yeni bir bilginin kapısını aralamakla geçen ömründen otuz

               beĢ yılı aĢkın süre geçirmiĢtir. UlaĢtığı bilgiler ve artık sahip olduğu olgunluk neticesinde
               gördüğü her cisimde, dokunduğu her nesnede eserden öte, onların mucidine yönelir. Artık

               yavaĢ yavaĢ somut âlemden soğuyarak ötelerin ötesine ilgi duymaya baĢlar. Çünkü kulağı,
               gözü, eli, ayağı, dili vs. gibi organlar sadece cisimle ilgili nitelikleri duyumsayabildiğini idrak

               eder. Hakiki Öz cisim ve türevlerinden arınmıĢ olduğunun idrakine varır. Gerçek Öz‟ün,
               değiĢim ve bozulmaya uğramasının imkânsız olduğunun bilincindedir. Öz‟ü müĢahade eder,

               O‟nun hoĢnut olacağı Ģeyleri yapmaktan geri durmaması gerektiği bilinciyle hareket eder.

               Hay, artık daha çok düĢüncelere dalarak, zamanının büyük bir kısmını Yüce Varlık‟a
               ayırmaya baĢlar. Evren yerine öteleri arzular fakat yine de yaĢanılan evrenden kendini tam

               olarak soyutlayamaz. Çünkü evren ve içindekilere gereksinim duyar. Nefes almak, uyumak,
               yemek, içmek, yürümek gibi temel gereksinimlerden kendini soyutlaması imkânsızdır. Hay,

               Gerçek Öz‟ü aramaya devam ederken hayvanlarla kendisi arasındaki farkları tekrar tekrar

               müĢahade eder. Kendisi evrenin de ötesini aramaya ilgi duyarken, hayvanlarda böyle bir
               merak duygusu ve arayıĢın olmadığını, aksine onlar doğumlarından ölümlerine kadar yeme

               içme ve çiftleĢme gereksinimi duymaktadırlar. Kendisindeki Mutlak Varlık‟a yönelik
               müĢahede onlarda mevcut değil. Yani onların ulaĢabileceği bilinç düzeyinin mevcut

               durumlarıyla sınırlı olduğunu idrak eder.







                                                           45
   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55